SEVGİ PENCERESİ

İnsanın duygularını gizlemesi çok kolay değildir kişinin duyguları ve niyeti neyse karşısındaki insan tamamiyle olmasada o duyguları da niyeti de ana hatlarıyla anlar, anlayamasada sezer. Hele sevgi penceresinin perdesi hiç mi ama hiç yoktur, kişi iyi niyetliyse ve her şeye sevgiyle yaklaşıyorsa yüreğinin sevgi penceresinden içi görünür.

Bunları yazma nedenim Şiri Baba’nın güzel felsefesini size yansıtmak içindi. Şiri Baba insanın geçirdiği bütün aşamaların özünü değiştirmediğini ifade ettiği devriyesinde sevgiden başka sermayenin yalan olduğunu bize anlatıyor. O anlatıyor ama anlamakta bize kalıyor hani derler ya “Derya büyüktür ama herkes kabı kadar alır” diye.

Onun devriyesinden bahsedipte Şiri Baba’dan söz etmemek olmaz 1710-1761 yılları arasında yaşamış ve iki yıl HacıBektaş dergahında postta oturmuş asıl adı Bektaş Çelebiolan bu güzel insanın bir devriyesini sizinle paylaşmak istedim. Şiri bir derya ve bu deryadan kabımız kadar almak yararlanmakta bize kalıyor. Sevgiyle kalın sevgiyle yaşayalım….

 

DEVRİYE-İŞİRİ BABA

Cihan var olmadan ketm-i ademde
Hak ile birlikte yektaş idim ben
Yarattı bu mülkü çünkü o demde
Yaptım tasvirini nakkaş idim ben

Anasırdan bir libasa büründüm
Nar u bad ü ab ü haktan göründüm
Hayrü'l-beşer ile dünyaya geldim
Adem ile bir yaş idim ben

Adem'in sulbundan Şit olup geldim
Nuh-i nebi olup Tufan'a daldım
Bir zaman bu mülke İbrahim oldum
Yaptım Beytullah'ı taş taşıdım ben

İsmail göründüm bir zaman ey can
İshak Ya'kub Yusuf oldum bi zaman
Eyyub geldim çok çağırdım el-aman
Kurt yedi vücudum kan yaş idim ben

Zekeriyya ile beni biçtiler
Yahya ile kanım yere saçtılar
Davut geldim çok peşime düştüler
Mühr-i Süleyman'ı çok taşıdım ben

Mübarek asayı Musa'ya verdim
Ruhu'l-kuds olup Meryem'e erdim
Cümle evliyaya ben rehber oldum
Cibril-i Emin'e sağdaş idim ben

Sulb-i pederimdem Ahmed-i Muhtar
Olup da cihana geldim aşikar
Ali ile çok takındım Zülfikar
Kul iken zat ile sırdaş idim ben

Tefekkür eyledim ben kendi kendim
Mu'cize görmeden imana geldim
Şah-ı Merdan ile Düldül'e bindim
Zülfikar bağlandım tiğ taşıdım

Sakahüm hamrından içildi şerbet
Kuruldu ayn-ı Cem ettik mahabbet
Meydana açıldı sırr-ı hakikat
Aldığım esrara sırdaş idim ben

Hidayet erişti bize Allah'tan
Biat ettik cümle Resulullah'tan
Haber verdi bize seyr-i fillah'tan
Selman-ı pak ile yoldaş idim ben

Bu cihan mülkünü devr edip geldim
Kırklar makamında erkana geldim
Şah-ı velayetten kemer-best oldum
Şah-ı Merdan ile sırdaş idim ben

Şükür matlabımı getirdim ele
Gül oldum feryadı verdim bülbüle
Cem olduk bir yere ehl-i Beyt ile
Kırklar meydanında ferraş idim ben

İkrar verdik cümle dizildik yola
Sırrı faş etmedik asla bir kula
Kerbela'da İmam Hüseyin'le bile
Pak ettim dameni gül taşıdım ben

Şu fena mülküne çok geldim gittim
Yağmur olup yağdım ot olup bittim
Urum diyarını ben irşad ettim
Horasan'dan gelen Bektaş idim ben

Gahi nebi gahi veli göründüm
Gahi uslu gahi deli göründüm
Gahi Ahmet gahi Ali göründüm
Kimse bilmez sırrım kallaş idim ben

Hamdülillah şimdi Şiri dediler
Geldim gittim zatım hiç bilmediler
Kimseler bu remzi fehm etmediler
Her gelen mahluka kardeş idim ben

Galip Coşkun
Okunma Sayısı: 2100

Yorum Ekle

YAZARIN DİĞER YAZILARI